v
REISVERHALEN
Indonesië
Uit & Thuis
Air France, Lufthansa en Britisch Airway vliegen vanaf Amsterdam op de Zuid Indiase stad Madras (Chennai) vanaf € 800. Pondicherry ligt 160 kilometer ten zuiden van Madras, een kleine drie uur reizen per taxi (€ 30) of bus (€ 6).
Overnachten in koloniale stijl in de Franse wijk: knus met tuin in Hotel de Pondicherry, Patricia Guesthouse en Villa Helana (€ 30 - 60), luxe gerenoveerd in Hotel De L’Orient, Le Dupleix en The Promenade (€ 60-120) en eenvoudig alcoholvrij in ashram’s Sea Side Guesthouse (€ 15). Piektijd december-maart, tevoren boeken zie www.pondicherryhotels.net; www.colonialeheritage.com; www.tourism.pondicherry.gov.in. Auroville heeft ook tientallen guesthouses van eenvoudig tot luxe: www.auroville.org
Eten op z’n Frans of Indiaas kan op diverse locaties in de Franse wijk: met uitzicht op zee op het balkon bij Arjantha en op terras van Sea Gulls dat is weggestopt op eind van de boulevard achter Park Guest House. Stijlvol en smakelijk eten doe je in de tuin van Le Club, La Terrace en The Promenade.
|
|
Indiase spiritualiteit met een vleugje Franse nostalgie
Onthaasten in Pondicherry
Pondicherry pronkt met haar Franse koloniale verleden en haar Indiase filosoof Aurobindo. Terecht, ontdekt Hilde Janssen. In de lommerrijke lanen en villa-tuinen kan men zich in alle rust verdiepen in de levenslessen van Aurobindo.
De brede boulevard van Pondicherry lonkt. Zeker op zondag. Indiase politie-agenten met hun witte uniformen en hun rode Franse petten dirigeren met lome gebaren het voetverkeer. Paartjes zoeken een plekje op de zwarte basaltblokken. Ouders trakteren hun kroost op geroosterde pinda’s en roze suikerspin. Bejaarden in sari snelwandelen op hun gymschoenen langs de koloniale gevelfacades van Avenue Goubert. Vanaf het Atjantha balkon-cafe observeer ik de boulevardgangers, genietend van een koel drankje en het weidse zeezicht.
Genieten. Daarvoor komen de meeste mensen juist naar Pondicherry, heeft de de man van het toeristenbureau me toevertrouwd. ‘En om te onthaasten natuurlijk.’ Op de muur van de zeewering zitten een paar westerlingen in lotushouding te mediteren. Ze logeren in het strandhotel van de Aurobindo ashram. Ze komen even ‘bijtanken’: zich laven aan de yoga en de levenslessen van de in 1950 overleden filosoof Aurobindo.
‘Geef de tijd de rust,’ luidt de mantra van Pondicherry. Dat is niet zo moeilijk. De voormalige Franse enclave heeft haar koloniale verleden mooi opgepoetst. Ik laat mijn huurfiets staan en slenter door de lommerrijke straten langs de gerenoveerde koloniale panden, van het weelderige tuinterras Le Club naar de binnenplaats van Hotel De L’Orient en het dakterras van Rendez-vous. Aan historische hotels met een rustiek zitje is geen gebrek. Je kunt er heerlijk wegzakken in het riante houten meubilair uit de vorige eeuw.
Hier in het Zuidindiase kuststadje Pondicherry begon en eindigde de Franse droom van een Indiaas imperium. De Britten wonnen de veldslag en India in 1815. De Fransen restte slechts een paar enclaves, waaronder Pondicherry. In 1910 zocht de jonge Indiase vrijheidsstrijder Aurobindo zijn toevlucht in de Franse enclave. Hij keerde de politiek de rug toe en verdiepte zich in yoga en wijsbegeerte en sloeg zo een brug tussen Oost en West. Met steun van enkele leerlingen en zijn Franse geestesverwante ‘De Moeder’ verwierf Aurobindo en zijn ashram internationale bekendheid. Aurobindo overleed een halve eeuw geleden. Rond dezelfde tijd eindigde ook het Franse koloniale bewind in India. Maar Pondicherry koestert hun beider erfenis.
Op de binnenplaats van de Aurobindo Samadhi is het druk en toch doodstil. Indiase en westerse bezoekers, jong en oud, zijn in meditatie verzonken in het voormalige woonhuis van Aurobindo en The Mother. Buiten in de Franse wijk, vijf straten breed tot aan het kanaal heerst eenzelfde serene rust. Daarachter begint het echte India: het drukke straatleven, het getoeter, de mensenmassa en de kleurrijke tempels. Maar de chaos blijft overzichtelijk. Ook het Indiase deel van Pondicherry is ingelijfd in een strak Frans stratenraster.
‘India in zakformaat,’ vindt een Belgische bezoekster die spritituele inspriratie zoekt. Pondicherry heeft het allemaal en binnen handbereik. Je kunt je in het Indiase leven onderdompelen, je koloniaal laten verwennen, yoga beoefenen, mediteren, filosoferen en tegelijkertijd aan een betere wereld werken, zoals Aurobindo dat voorschrijft.
Dertig kilometer verderop in Auroville probeert een duizendkoppige internationale gemeenschap de droom van Aurobindo en The Mother te realiseren. Ze bouwen een ‘groene wereldstad’ rondom het imposante Matrimandir bolwerk, met hulp van zonne-energie, waterkracht, wind en moderne computertechnologie. Waar dertig jaar geleden nog maar een boom stond is nu een heel bos verrezen. De Duitser Yogi helpt een handje mee op een van de organische boederijen, in ruil voor een tijdelijk onderkomen in een boomhut. Het oogt avontuurlijk, maar, ik verkies toch de nostalgische luxe van een koloniale hotelkamer.
Hilde Janssen
Algemeen Dagblad - maart 2006
|
